Varoluş, özgürlük, ölüm, irade, benlik, anlamsızlık… Tüm bu zor kavramları temelde iki karakter üzerinden sorgulatan bir eser; bunu yaparken de oldukça heyecanlı bir okuma keyfi sunuyor. Kitabın zihinde hoş bir tat bıraktığı doğru fakat bunu yaparken arka planda okuyucuyu en derin çatışmalara doğru sürüklüyor. Yumuşak bir dille yapılan bu meydan okumalar okuyucunun düşsel dünyasında balyoz etkisi yaratıyor. Tam da Nietzsche'ye uygun bu tavır, bizi kendi varoluşsal sancılarımıza sürüklüyor; fakat bu yıkıcı süreç daha özgür ve yapıcı bir yola doğru sapacağını başından müjdeliyor. Uzun süredir okumayı ertelediğim kitaplardan biriydi Nietzsche Ağladığında. Çok sevdiğim ve yakın bulduğum bir filozof olan Nietzsche ile, daha önce Varoluşçu Psikoterapi vasıtasıyla tanıştığım Yalom'un adı bir yerde geçince kitapla ilgili beklentilerim ilk anda üst düzeye çıkmıştı. Kitap bana bu beklentileri karşılamaktan fazlasını sundu. İçerik olarak doyurucu olacağını biliyordum fakat dilinin akıcılığı konusunda endişeliydim. Buna rağmen, içeriği bu kadar dolu bir kitabın muazzam bir akıcılıkla ilerlemesi takdire şayandı. Eseri okuma sürecimde sürekli zihnime kazımak istediğim alıntılarla karşılaştım. Ve birçok kez de bu alıntılar karşısında durup düşündüm. Bu şaşırma halleri, okuma yaparken en sevdiğim anlardır. Sırada Yalom'un öteki eserleri var... Kesinlikle tavsiye ederim, Sevgiler

Nietzsche AğladığındaIrvin D. Yalom · Ayrıntı Yayınları · 202453,2bin okunma

·

70 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Vox Nihili