Bu kaçıncı ayrılık saati
başladığı anda yeniden tükeniyor
paletindeki kan
tuvalindeki gözyaşı
yalnızlığı kimseler duymuyor
avucunda 'Van Gogh'un kesik kulakları
aynı nehirde bir daha yüzemeyecek olmasının hazzı
dip dalgasının sesi
kalbinde yükselen yıldızlı bir gece
şehrin sokaklarında dolaşan bir deniz kızı nefes aldıkça
yüksek binalara çarpan su baloncukları
damarlarında yükselen kan basıncı
insanlar kimseyi görmüyor kendinden başka
'homo homini lupus' *insan insanın kurdudur.
ikinciadamKitabı okudu
·
64 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.