*Spoiler sayılabilir.*
Bu hikayede kitabın belirttiği tabir ile asıl tema bir yosmanın hayatıdır. Böyle söyleyince çok basit geliyor. Çünkü o sadece bir yosma… Hikayemiz bu yosmanın- Matmazel Marguerite Gautier- alacaklılar üzerine evindeki değerli eşyaların açık artırmaya sunulması ile başlıyor.
Öncelikle kitapta büyük bir aşk görmekteyiz. Ama benim görüşümce bu aşk her yönüyle tartışmaya açık. Örneğin Armand Duval bu aşka layık mıdır? Evet; aşıktı, seviyordu ama bu aşkı bazen takıntı haline getirebilmekteydi ya da belkide fazla tutkuluydu.
“Tutkular duygulara karşı güçlü kılar insanı.”
~sf 168~
Bu da bu aşk için fazla dezavantaj yaratmaktaydı. Ama net bir şekilde gördüğümüz üzere Marguerite bu aşkı gereğinde fazla iyi bir biçimde yönetti. Ama o bir yosmaydı ve ikiside ellerinde ne geliyorsa yapsalar bile bu yetmiyordu; bu toplum için az kalıyordu. Kitapta da görmekte olduğumuz gibi
“Ama sen gülünç bir önyargının tutsağısın.”
~sf 164~
Bu kitapta en çok okumakta keyif aldığım kısım da Marguerite’un diyalogları idi. Beni çok etkiledi kafamda çoğu şeyi sorgulamama sebep oldu. Sadece bir konu üzerinde de değil; bir çok konu üzerinde. Örneğin: yaşam, ölüm, aşk, toplum ve ön yargıları gibi bir kaç konu daha var ama benim en fazla üzerinde durduğum konu “KADIN” idi.
“Kendi kendimizin değilizdir artık. Birer yaratık değil, birer nesneyizdir.”
~sf 141~
Aşağıdaki alıntıdan da anlaşılacağı üzere yazarımız tüm yosmaların -iyi olduğunu- bunu yapabileceğini öğütlemiyor.
“Günahın savunucusu değilim, ama duasını duyduğum her yerde, soylu acının yankısı olacağım.”
Son olarak bu hikayenin bu kadar acılı ve dokunaklı olmasını sağlayan bu hikayenin gerçek oluşudur. Kesinlikle okunası bir eser.
Keyifli okumalar dilerim.
Kamelyalı Kadın
Alexandre Dumas (fils)
·
105 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.