Ortak yaşam birliğinin tersine, olgun sevgi kişinin kendi bütünlüğünü, bireyselliğini koruyarak gerçekleştirdiği birliktir. Sevgi, kişiyi diğer insanlardan ayıran duvarları yıkan, onu diğerleriyle birleştiren, insanın içindeki etkin bir güçtür. Sevgi kişinin soyutlanma ve ayrı kalma duygularını yenmesini sağlar. Kendisi olmasına, bütünlüğünü sürdürmesine yol açar. Sevgide, bir olan iki varlığın iki ayrı varlık olarak da kalmalarının ikilemi yaşanır.