Liva Gülmez
@livagulmez
4 okur puanı
Mayıs 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Militan bireycilik çağındayız, kendine yeterli olmak kişisel gelişimin en değerli yanı olmuştur. Buna paralel olarak her şey hızlanmaktadır; hatta demografik, toplumsal ve ekonomik bir kaza riski pahasına da olsa her şey hızlanmak zorundadır. Bir sürat spirali içindeyiz. Daha hızlı tüketiyoruz, dolayısıyla daha çok tüketiyoruz; “çifti” de tüketiyoruz.
Kendi kendimizin eksiğiysek, o zaman her şey eksik oluyor.
İnsanın sonsuz mutluluğu olan şey, yine onun sefaletinin kaynağı olmak zorunda mıydı?
Okur Takip Önerileri
Ve birbirimizi anlamadan ayrıldık. Bu dünyada birinin diğerini kolay anlamaması gibi
216 syf.
8/10 puan verdi
·
4 günde okudu
Kırılgan yaşamlarımızın her ânında başımıza gelebilecek beklenmedik olayları düşünecek olursak, her yeni gün bir mucizedir.
Keşke herkes kendi içsel deliliğini bilse ve onunla birlikte yaşamayı öğrense. Dünya daha kötü bir yer mi olurdu? Hayır insanlar daha yürekli, daha mutlu olurlardı.
Herkesin ne olursa olsun hayatta kalmak için savaşını verdiği bir dünyada, ölmeye karar verenleri anlamak kolay mı?
126 syf.
8/10 puan verdi
·
25 saatte okudu
Sevmek salt duyguyu mu barındırır?
Birisini sevmek sadece güçlü bir duygu değildir. Bir düşünce, bir yargı, verilen bir sözdür. Eğer sevgi sadece bir duygu olsaydı karşılıklı verilen sonsuza kadar sevme sözlerinin hiçbir temeli kalmazdı. Duygu geldiği gibi gider. İçinde yargı ve düşünce yoksa eğer onun sonsuza dek süreceğinden nasıl emin olabilirim?
Bize çiçekleri sevdiğini söyleyen bir kadının, çiçekleri sulamayı unuttuğunu görürsek, onun çiçek sevgisine inanmayız. Sevgi, sevdiğimiz şeyin büyümesine yaşaması için gösterdiğimiz etken ilgidir.
En önemli verme edimi, maddi şeyler değil aksine insana özgü dünyadan bir şeyler vermektir. Bir kişi bir başkasına ne verebilir? Sahip olduğu en değerli şeyden, yaşamından, kendinden bir şeyler. Bu tabii ki kişinin yaşamını bir başkasına adaması anlamına gelmez. İçinde yaşattıklarıdır vereceği şeyler. Sevinçlerini, ilgisini, anlayışını, bilgisini, nüktesini, üzüntülerini verebilir. İçinde yaşayan şeylerin dışa yansıyan her türlü belirtisidir verecekleri. Böylece yaşamından bir şeyler verdikçe karşısındaki kişiyi zenginleştirir, kendi içindeki yaşama sevincini coşturarak onunkini de coşturur. Almak için vermez, vermek başlı başına doyulmaz bir sevinçtir. Verirken karşısındakinin yaşamına bir şeyler aktarmaktan kendini alamaz, bu aktardığı şey ona geri yansır. Gerçek vermekte, ona geri yansıyan şeyi almamazlık edemez. Vermekle, insan karşısındakini de veren kişi yapar, böylece her ikisi de birlikte yaşama yeni bir şey getirmenin sevincini bölüşürler.
Sevmek bir eylemdir edilgen bir duygu değil. Bir şeyin «içinde olmaktır» bir şeye «kapılmak» değil. En genel biçimiyle sevmenin etken yapısı, sevmenin almak değil öncelikle vermek olduğu biçiminde tanımlanabilir.