Yüreğim diyorum yüreğim
Issız bir vaha
Yolu yok durağı yok
Ne bir seyyah konaklar ne de bir kervan geçer
Akmayan bir pınarın sessizliği var havada
Bir devenin sabrı arta kalır
Çölün ortasında akan zamanda
Kendi dinginliğini bağırır
Issız ve sesiz sahrada
Susuzluktan kurumuş bir çalılık
Bir zerre kum tanesi olur
Kendi zamanını yaşarken aslım
Bir yansımaydı aslında zaman
Bir doğrunun ne kadar gerçeklik payı varsa
Bu mekanda
Çorak bir deltadır artık
Bir damla suya hasret kurumuş yüreğim
BU☀️