Halkların düşüncesi: barışçı çağırılarından çok milliyetçi propagandaya kulak veriyorlardı; savaş belirtileri ardarda ortaya çıkınca, savaş olasılığına karşı kaderci bir boyun eğiş içine girdiler; hatta bazı çevreler sinirsel gerilimden
kurtulmak için bir an önce savaşa girilmesini daha iyi olacağını düşünüyorlardı. Uzun bir barış döneminden sonra -söz konusu barış kaygılarıyla dolu olsa bile- bu halklar, silah altına çağırılmanın anlamını kavrayamıyorlardı.
Sayfa 9 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
64 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.