“Nasıl da böyle değişmeden kalabildiniz?” diye sordum. “En çok bu yüzümün yılını, bu elbisemin ayını, bu saçımın gününü seviyorum, o yüzden böyleyim,” dedi.”
Soseki, Sanşiro isimli gencin üniversite eğitimi için geldiği Tokyo’da yaşadığı değişimi, Japonya’nın Meiji dönemindeki kabuk değiştirmesiyle paralellik kurarak anlatıyor. Evet, bu girişten de anlaşılacağı gibi bir taşra-şehir, Batı -Asya karşılaştırması üzerine yazılmış bir kitap. Bu da malum edebiyatta pek çok yer bulmuş, sorulsa hemen her okurun belleğinden birkaç kitap ismi çıkarabileceği bir konu. Ama mevzu bahis Soseki olunca en sıradan konu bile mücevhere dönüşebilir.
Karakterlerin duygu ve yönelimlerini en ince ayrıntılarına kadar detaylandırıyor Soseki. Ama bunu yaparken ne karakterleri ne de olaylar için tespitlerde bulunmaya, okurun eline hazır bilgiler tutuşturmaya girişmiyor. Örtülü bir anlatımı tercih ediyor. Bu da başta karakterlere, sonra da okuyucuya geniş bir özgürlük sağlıyor. Bu, bulunca sıkıca sarılıp bırakmadığım bir tarz.
Akademinin hala pek de yol almayan gülünçlüğü, eğitimin önemi, ilk aşkın heyecanı, gelenekler ve değişim, yaşlılığın yılgınlığı karşısında gençliğin idealizmi, toplum ve bireyin savaşı, ince bir mizah hırkasının içinde sarılı duruyor. Bu hırkanın içine girin derim.
Çevirmen 
Alper Kaan Bilir’e de özenle yazdığı, okurun Japon ve Batı kültürü karşılaştırmasını çözümleyebilmesi için kusursuz bir yardımcı olan önsözü için alkışlamak gerek.
Keyifli okumalar.
·
1.087 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.