Deneme ...
Şiir incelemesi yazmanın haddim olduğunu düşünmüyorum ben şahsen o yüzden sadece okurken hissettiklerimi yazma kaidesindeyim . Bildiğiniz üzere 
Sabahattin Ali Türk edebiyatımızda önemli bir yazardır. Kendisi edebiyatımızda 
Kürk Mantolu Madonna 
İçimizdeki Şeytan 
Kuyucaklı Yusuf eserleriyle daha çok tanınır. Ben de onun şiirlerini çok fazla bilmezdim açıkçası. Ama şiir kitabını okuduğumda ne kadar büyük bir kayıpmış aslında okumamam onu anladım. Hani bazı dizeleri annenizin o bağrı yanık sesiyle dinlersiniz ya o dizeler bu dizeler işte :) Sabahattin Ali nin hangi şiirleri şarkıya çevrilmiştir derseniz eğer
1- Eşkiya Dünyaya Hükümdar Olmaz - Edip Akbayram
2-Geçmiyor Günler - Ahmet Kaya
3- Aldırma Gönül - Edip Akbayram
4- Kara Yazı - Ahmet Kaya
5- Ben Gene Sana Vurgunum - Nükhet Duru
6- Benim Meskenim Dağlardır - Sezen
7- Melankoli - Nükhet Duru
8- Çocuklar Gibi - Sezen Aksu
9- Leylim Ley - Zülfü Livaneli
10- Göklerde Kartal Gibiydim - Deniz Akyürek
11- Kız Kaçıran - Ahmet Kaya
Var mıdır ki bu şarkılarda maziyle vurulmayan? Var mıdır ki nedir bu dert diye sormayan? Var mıdır ki bu dizelerde bir halk adamının soluğunu duymayan? Var mıdır ki hiç mi mutlu olmadın be adam diye sormayan?
Bu dizeleri okuyunca bir kere daha anladım sanırsam. Sabahattin Ali öldürüldüğü zaman bu ülkenin kaybettiği şey bir insandan fazlaydı. Bu ülke o gün bir şair kaybetti. Bu ülke o gün bir yazar kaybetti. Bu ülke o gün bir sanatçı kaybetti. Bu ülke o gün edebiyata darbe yedi. Bu ülke o gün halkın sesini de kaybetti. Sabahattin Ali'nin hayatı da şiirleri gibi. İsyan, acı, kaybediş, arayış dolu.
Nazım Hikmet Ran 'in gözünden Sabahattin Ali : "Bir gün dergi redaksiyonuna kısa boylu, gözlüklü bir genç geldi. Almanca bildiğini, hikâyeler yazdığını ve adının Sabahattin Ali olduğunu söyledi, hikâyelerinden birini bıraktı, çıktı…" Bu hikâye, orman işçilerinin yaşamı üzerineydi. Alman romantizminin etkisi altında yazılmış olmasına karşın, konu ve içerik bakımından Türk edebiyatında bir yenilik oluşturuyordu… “Genç adamın yetenekli bir yazar olduğu, daha ilk satırlarından anlaşılıyordu. Hikâye basıldı. Sabahattin Ali’yle tanışmamız böyle başladı…” “Kısa bir süre sonra buluşmalarımız kesildi; ben hapishaneye düştüm… ”Daha sonra, Sabahattin Ali’nin Konya’da öğretmenlik yaptığını, iğneli yazıları yüzünden mahkum edilerek Sinop Hapishanesi’ne gönderildiğini öğrendim…” “O zamanlar, Sinop Hapishanesi’nde büyük bir komünist grup yatıyordu. Sabahattin Ali ile komünistler arasında sıkı bir dostluk kurulmuştu…”
“…Sabahattin, onların halkın davası için savaşta baş eğmeyen tutumlarına, bu savaşın utkusuna karşı duydukları sarsılmaz güvene hayrandı.”
Nazım Hikmet ten Sabahattin Ali ye mektup;
Kardeşim,
(?) Romanını nasıl sabırsızlıkla ve ne büyük güvençle beklediğimi tasavvur edemezsin. Bak konkre konuşmuyorum: Hikâye ve romanda bugün sen varsın, senden sonra Kemal Tahir var, sonra Orhan Kemal var, Suat Derviş var. Kemal Tahir?le Orhan Kemal biri daha ilerde, biri henüz civciv, fakat dehşetli vaatlerle dolu biri civciv, biri yazdıklarını neşretmek imkânsızlığı içinde, ötekisinde bu imkân henüz belirmiş, Suat Derviş?e gelince galiba artık yazmıyor, velhasıl büyük Türk hikâye ve romanının tek bayrağı bilfiil sensin. Bugünkü durumda bu böyle. Bunun zorluklarını, mesuliyetlerini gayet iyi anlıyorum. Fakat sana her zaman o kadar güvendim ve o kadar güveniyorum ki bu zorlukları, yüklendiğin ağır yükün altından kalkarak yeneceğine inanıyorum. (?)Edebiyatımızın bugünkü şartları seni öyle bir yere getirmiştir ki, rehberlik etmeye ve bunun mesuliyetlerini yüklenmeye mecbursun. Verimlisin, bu sana rehberliğinde en büyük yardımcıdır. Beni sekterlikte ittiham etme. Katiyen değilim. Sadece olanı olduğu gibi görmeye çalışıyorum. Sait Faik diye bir yazıcı var. Belki istidatlı, fakat hâlâ ne yapmak istediğini bilmeyen (?) bir delikanlı. Onu seninle birlikte, senden sonra bile saymıyorsam sekterliğimden değil. Sonra Sefer Aytekin diye bir delikanlı var. Orhan?dan daha civciv, bak eğer onunla şahsen uğraşırsan iyi olur. Bir de Denizin Çağırışı mı ne diye bir kitap çıkaran bir delikanlı var. (?) Eskilerden Reşat Nuri dama demiş vaziyette. Bir kitap yazdı ömründe: Yeşil Gece, ondan sonra ve dahi duralar. Yakup Kadri dünyaya biraz daha geç gelseymiş yani şimdi 20-25 yaşında filan olup senin kürsünde ders alacak durumda bulunsaymış adam olurmuş. Gel gelelim ki çok erken gelmiş dünyaya. Ve onun da yıllardır yazdığı yok. (?)
Bütün bunları sekter olmadığımı anlatmak için yazıyorum sana. Belki benim tanımadığım gençler ve ihtiyarlar vardır. Onları bilmem. Varsa onları toplamak, toparlamak, ayarlamak bugün senin üstüne düşen bir memleket vazifesi. (?)
(?)Seni hasretle kucaklarım sevgili kardeşim.
Nâzım Hikmet
·
361 görüntüleme
Çok güzel yazmışsın, emeğine sağlık
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.