Yüksek tahsilli olduğumdan en fazla horlanan bendim. Bana hiçbir subay güvenmiyordu.
Her zaman kontrol altındaydım. Bunu Türkistanlı arkadaşlarım bildiklerinden beni yalnız bırakmıyorlardı. Zira Ruslar, Türk asıllı münevverlerden çekindiklerinden ve bu gruba girdiğimden beni öldürebilirlerdi. Arkadaşlarım hiç te yanılmıyorlardı. Zira daha önce Özbek ve Kırgız asıllı iki mühendis er olarak alındıkları kıtalarda kendi çavuşlarına kafa tuttuklarından ötürü öldürülmüşlerdi. Rus ordu kumandanlığı bu katliama kaza diyerek katliamı yapanlara ceza vermemiş, dahil oldukları birliklerden alarak başka bir birliğe göndermişlerdi.
Bana karşı subayları ve astsubayları en çok kıskandıran durum ise gece yürüyüşlerinde takımda bulunan Özbek, Kırgız, Tatar, Türkmen, Kazak asıllı askerler ben yorulmayayım diye sırt çantamı nöbetle taşımalarıydı. Azerbaycanlı olmayan bu Türk asıllı askerler beni kendi büyükleri bir ağabey olarak görüyorlardı. Bir sıkıntıları olduğu zaman hepsi bana koşuyor ve tavsiyemi alıyorlardı. Bu da Rus subay ve astsubaylarını çıldırtıyordu.
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.