Açlık ruhları kemirir, insanların yüzünü kazır. Yaşamıyorlardır insanlar, akıl almaz bir yoksulluk içinde çürümektedirler. Ve çevrelerinde yöneticiler aç kargalar gibi dönüp dururlar, fazladan bir lokma ekmekleri var mıdır, gözetlerler. Varsa, görür görmez çekip alırlar onu elinden, üstelik suratına bir tokat patlatırlar.
Sayfa 170 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
197 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.