Açıkçası Agatha'nın okuduğum diğer kitaplarından sonra On Küçük Zenci'yi başta sevmemiştim. Belki de bunun nedeni ilk yarısını okulda okumam ve bu yüzden yarım kalması, tam olarak odaklanamamamdır. Tatilde olsaydı bir günde bitirirdim kitabı. Bu kitabı okumayı ertelememin nedenlerinden biri de yeni baskısı. Adı On Kişiydiler ile değiştirilen yeni baskıda değişen sadece kitabın adı değil ırkçı kabul edilen bazı terimler de buna dahil. Mesela Zenci Adası'nın, Asker Adası olarak değiştirildiğini okumuştum. Kitabı mümkün olduğunda yazarın yazdığı asıl halinde okuyabilmek için eski baskıyı aradım. Bana kalırsa On Kişiydiler ismi, eğer şiirde olduğu gibi "Kimse kalmadı" veya "Ve kimse kalmadı" şeklinde yani İngilizce basımlarda olduğu gibi çevrilse sorun olmazdı. Her neyse kitaba geçeyim. Dediğim gibi kitap beni ilk 120 sayfa boyunca içine çekemedi. Sonrasında, daha doğrusu General MacArthur'un ölümünden sonra, okuma ve öğrenme isteğim arttı. Kendisi ölene kadar katilin büyük ihtimalle MacArthur olduğunu o değilse de Yargıç Wargrave olduğunu düşünüyordum. MacArthur'un sondaki tavırları, bana tam da kitapta bahsedilen "cani ve manyak katile" uygun gibi gelmişti. O öldükten sonra da tüm dikkatim Yargıç üzerindeydi. O soğukkanlı tavırları, tüm olayı yönetmesi, asla tam olarak onun bakış açısını okuyamamamız tüm şüphelerimi ona yönlendirmişti. Ve sonra... öldü. Bu da tabii onun katil olduğuna dair tüm şüphelerimi ortadan kaldırdı. Bilirsiniz, ölümün insanların kötü yönlerini görmezden gelmemizi, onları iyi hatırlamamızı sağladığını söylerler. Bir nevi ölüm insanları aziz (saint demek daha doğru olurdu gerçi ama Türkçe'den devam edeyim) haline getiriyor. Sonrasında ise her ne kadar kendilerinden başka kimsenin adada olmadığında karar kılmış olsalar da ben şahsen adada o dördünden başka biri olduğuna emindim. Nitekim haklı da çıktım. Adada başka biri daha vardı. Ama bu adadaki insan sayısını değiştiren biri değildi, adada hâlâ ölü ya da diri fark etmez 10 kişi vardı. Son bölümü okuyana kadar olayları tam olarak anlamlandıramadığım için bir inceleme, kitabın bir analizini okumayı planlamıştım. Son bölüm buna gerek kalmamasını sağladı. Sonuç olarak iki konuda haklıymışım. Katil, MacArthur değilse Wargrave olacağına emindim ve Wargrave idi. İkinci konu ise adada Wargrave'in "ölümünden" sonra 4 değil, 5 kişinin olduğu konusu. Elbette adadaki bu 5. Yaşayan şahsın Wargrave olabileceği aklıma gelmemişti. Ben şahsen orijinalini yani İngilizcesini okuyarak bu kitabı okurken katilin kim olduğunun, eğer yeterli sayıda polisiye okumuşluğunuz varsa rahatlıkla çözülebileceğini düşünüyorum. Wargrave'in mektubundan anladığım üzere İngilizcede anlamı başka türlü de kullanılan kalıplar kullanılmış şiirde ve Wargrave de bu detaylardan yararlanmış. Son olarak bu kitapta gizemi çözme kısmının okuyucuya bırakılmasını sevdim ama Poirot'yu görebilmeyi isterdim. Son kısımda olması mümkündü bence. Veya farklı bir açodan bakılacak olursa asıl sevdiğim dedektif olan Sherlock Holmes'un bu davayı çözüp çözemeyeceğini, bu dava üzerinde çalışmasını okumak isterdim.

On Küçük ZenciAgatha Christie · Altın Kitaplar · 200632,7bin okunma

·

78 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Raven