Fakat kelimeye yaptığımız etimolojik bir yaklaşımla görebiliyoruz ki, Türklerde daha eskiden, en azından Anadolu'dan önce saç dendiğinde uzun saç anlaşılıyordu. Sevan Nişanyan saçmak fiiliyle anlam bağının açık olduğunu, ancak yapısal olarak bağ kuramadığını söylüyor. Saçak da buradan. O da arka tarafa savrulan uzun saçları anlatırken kullanılıyor.
Türkçede ve Türklerde uzun saçın şöyle de ayrı bir hususiyeti vardır ki, diğer dillerde saç aynı zamanda kıl manasına da kullanılırken saç sadece insan saçını anlatır. Oysa İng hair ve Arapça شعر kıl ve tüy anlamda kullanılabiliyor. Saçta bu durum yok. Bu da Türkçede saçın uzun saç anlamına geldiği savımızı gayet kuvvetlendirir.