Bland dairesinden çıkıp merdivenleri indi, dışarı, dondurucu soğuğa çıktı. Kış güneşi, donu ve sisi tam delip görünmek üzereydi; genelde uzun yürüyüşler yaptığı güzel kış günlerinden biriydi. Ne kadar uzak görünüyordu bu kendi halinde yürüyüşler şimdi gözüne, nasıl da modaları geçmişti! Onlar daha büyük bir zevkin beklentisi içinde olmadığı bir yaşama aitti. Şimdi o yaşamın bitişine katlanmak zorundaydı. Artık rotası farklı, daha zorlu bir yoldan geçiyordu, mutluluk güvencesi de yoktu. Bütün açıklığı içinde şimdiki halinin o neredeyse dayanılmaz gerçekliği ile yüz yüze geldi. Gelecek için ancak rastgele birşeyler tasarlıyordu, asıl yaptığı geçmişi düzeltmek, kendi tarihini yeniden yazmaktı. Yaşamının gittiği yön başka yerlere ulaşmasını engellemişti, kendisi de o yaşamı seçmiş, hatta onu korkutucu, karışık düşüncelere karşı bir güvence, bir siper gibi görerek böyle bir yaşamı amaçlamıştı bile. Şimdi ise çok geç olmadan, kendisi için hazırladığı yazgıya sonsuza kadar mahkûm olmadan önce belirsizliğin arayışına çıkmıştı.
Sayfa 173 - VIIIKitabı okudu
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.