Annemin okuma yazması yoktu, babam ilkokul mezunu olmasına rağmen kitaplarla hep iç içeydi. Biz çocuklarına bu konuda örnek olduğu için şanslı çocuklardan sayıyorum.
Annem ve babam okumamız konusunda destekleyici oldu her daim. Belki küçüklüğüm Zeze gibi geçti lâkin bir yaştan sonra kitapları limanım ve sığınağım olarak seçtim. Bir şeyleri aşabilmiş ve etkisinde kalmamışsam bunlar kitaplar sayesinde. Şimdi 6 yaşındaki kızıma örnek olma sırası bende. Taze bir kitap kurdu yetiştiriyorum. Dilerim ileride beraber okuma keyfi yaşayabiliriz. 🥰
Ve Zeze... Benim hüzün çocuğum. Okurken ağladığım, onun yerine kendi çocukluğumu yaşadığım, ruhuma dokunan bir hikayeye sahip güzel kitap... Tekrar tekrar okusam, her sayfasında yeniden ağlasam... En kısa zamanda tekrar konuk olacağım hüzün çocuğuma. Yorumunuz için ve bizlere Zeze'yi tekrar anma şansı sunduğunuz için çok ama çok teşekkür ederim.