Gönderi

''Yüksek insan dışına değil, içine kıymet verendir.'' (Syf 51)

''Ölüm haberi kendisini adamakıllı sarsmıştı. İnsan oturduğu odanın duvarlarından biri yok oluvermiş gibi bir noksanlık, çıplaklık duyuyor, bir gün evveline kadar kolumuz, bacağımız gibi pek tabii surette mevcut olan bir şeyin birdebire hiç olmasına inanmak istemiyordu.'' (Syf 55)

''Hayat sahiden yaşanmaya değmeyecek kadar küçüklükler ve bayağılıklarla dolu…'' (Syf 63)

''Haydi, ne duruyorsunuz! Gülün, sevinin, hayat kadar tatlı bir şey var mı?'' (Syf 70)

''Hayat ile fazla ünsiyet(tanışıklık) muayyen bir yaştan sonra insanları çok şey öğrenmekten, yani usulü dairesinde öğrenmekten uzaklaştırıyor.'' (Syf 72)

''İşte, dört tarafa koşup aradığın, yanına sokulup sessizce yürümek istediğin, işte, hayatın müddetince istediğin insan!'' (Syf 89)

''Sizin rast gelen delikanlıyla deniz kenarında gezmeye gidecek bir insan olmadığınızı anlamak için seki olmaya lüzum yok. Buna rağmen, bakınız, yan yana oturuyoruz…'' (Syf 89)

''Beni öldü farz etsinler… Tam yaşamaya başladığım bu andan itibaren beni öldü saysınlar…'' (Syf 109)

''Hakikaten çirkef mahluklarız! Ne yüzle, hangi cesaretle temiz kalmaktan, kendi dünyamıza çekilmekten bahsediyorum?'' (Syf 147)