Gönderi

Çok yaşlı değildi, ama çok yorgundu. Umut yorgunuydu, kırık hayaller yorgunuydu: aklıyla; elleriyle, yüreğiyle kuracağı -kuracakları- güzel bir dünya hayali, insanlığın kurtuluşu hayali, devrim hayali, mutlu bir aşk hayali... Pişman mıydı? Hayır. Küskün müydü? Hayır. Yorgundu sadece, yorgun ve bezgin.
Sayfa 117 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.