İki güzel ve kısa hikayeyle merhaba. İkisinde de genç karısına Cehennem olmuş iki despot ile karşı karşıyayız. İlk hikayedeki zorba, çok kıskanç ve eşine göz açtırmıyor, eşi Kral XI. Ludwig'ın kızı da olsa nefes aldırmıyor. Oysa tam da bu tutum değil midir insanı başka yerde teselli bulmaya iten ana sebep? Genç kadının da haliyle bir seveni vardır ve sevgiye karşılık vermek istese de kocasının baskılarından bu pek mümkün değildir. Genç aşık soylu adamın ise aşkı coşar ve bir akşam kızın şatosuna gelmek ister, sonuç ne olursa diyerek ölüme bile hazırlıklıdır. Fakat şatoya girmek, ancak yandaki evin çatısından girmek mümkündür. Orada ise kızkardeşiyle yaşayan kralın mali bakanı ve yakın dostu yaşamaktadır. Bakan kendisine öğrenime gelen kaç delikanlıyı evinde hırsızlık yaptı iddiasıyla idama göndermiştir ve çevrede korkulan, evine yaklaşılmayan neredeyse mistik bir yaratık olarak görülen bir insandır. Genç soylu sevdiği kızın evine girmek için bu bakanda öğrenim görmek bahanesiyle kapıyı tıklar ve attığı yalanlarla kendisini çıraklığa aldırır, oysa bakan hem çok cimri, hem de hiç kül yutmaz birisidir. İkinci hikayede despot adam, sadık karısının doğurduğu çocuğu kendisinden bilmez ve reddeder. Karısına da gözüme gösterme yoksa öldürürüm onu diye tembih eder. Karısıyla çocuğun bir sahil evinde belirli sınırlar içerisinde kalarak yaşaması konusunda anlaşırlar. Annesi çocuğu orada bir çiçek gibi yetiştirir. Doğurduğu ikinci oğlan ise babası tarafından kabul görür ve annesinden soyutlanarak tamamen babası tarafından yetiştirilir. Birisi babasından uzal bir kadın kadar narin ve ince yetiştirilirken (çünkü mizacı budur ve bunu gerektirir), diğeri anneden uzak, babasının şımartmaları ile babasından çok korkulan bir zalim olur çıkar. Kader ise babayı ama ilk oğula muhtaç eder ve onunla anlaşmak zorunda bırakır. Hikayeler türkçeye tercüme edilmiş. Iyi okumalar dilerim...

Der verstoßene SohnHonore de Balzac · Diogenes · 02 okunma

·

104 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gamax