Günümüz dünyasında insan ilişkilerinde bir
hoyratlaşma ve kabalaşmadan
bahsedersek mübalağa etmiş olur muyuz?
Gündelik hayatın sıkışmışlığının
beraberinde getirdiği bir kaba sabalık
varmış gibi görünüyor.
Sebepsiz şunu anlatmak istiyorum:
Bugün, otobüsteyim. Ortaokul öğrencisi olmalı, sevimli bir kız evlat. Parasını, uzanmam zor bir deliğe düşürünce ona gülümseyerek şöyle dedim, "Alıp sana verecektim de çok zor geldi, ulaşmam zor"
Evlat şöyle dedi:
"İyi! Ben alırım! Sıkıntı etme!"
İnsanlar kaba, demek için söylemiyorum bunu. Evet, kimi gereksiz kabalaşmalar mevcut lakin düşünmek de gerek, belki kız evladı üzdüler. Kimine de kızamıyorum bu sebepten.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.