"Sevmek için geç, ölmek için erken."
* * *
"Sevmek için geç, kaybetmek için erken."
İki dize de 
Attila İlhan 'a ait. Bugün bir arkadaşımla aramızda iddia konusu oldu bu. Acaba hangisi doğru diye şöyle bir fikir alışverişinde bulunup Google amcaya sorduk. Ben fikrimde ısrarcıydım, arkadaşım da en az benim kadardı. Ve çok geçmeden ikimizin de haklı olduğu anlaşıldı. Farklı dönemlerde, şair, birbirine çok yakın olan bu iki dizeyi de kaleme almıştı. Sadece ben "ölmek" için olan şiiri bilirken arkadaşım "kaybetmek" için olanı biliyormuş. Sonuç olarak iddiayı ikimiz de kazanmıştık. :)
Biraz da kendi düşüncemden bahsetmek isterim. Bence kaybedişler vakitli olabilir, hatta bazı kaybedişler tam da vaktinde meydana geldiği için bir kaybediş oluverir. Zamanı yazgının zemini olarak düşlerim ben hep, o yüzden biraz büyüleyici biraz da ürkütücüdür, benim gözümde. Zaman barındırdığı yazgının çanlarını bazen ustalıklı çalar; kaybedişler, kazanmalar... nakşeder bizim için. Öyle ki yazgının niteliğini zamanın belirlediği olur. O yüzden her kaybetmek için erken olamaz bence.
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.