Eğer kabullenmemiş olsaydım o gün içimdeki deliliği ve normal hayata ani dönüşü, bugün kurmuş olduğum ailemle monopoly oynuyor olurdum. En büyük hatam sigara içtiğimi inkar etmem gibi, delirdiğimi de inkar etmem oldu. Beynim bir et parçası olarak dayanamadı bu delirmelere ve ani geri dönüşlerime. Kaldıramadı genişleyip daralmaları. Ya deli olduğumu itiraf edip tedavi edilmeliydim ya da normal olduğuma kendimi ikna etmeliydim. Bir tercih yapmam gerekiyordu. Ben ikisinide sectim. Yani hiçbirini! İkisiyle de yaşayabileceğimi düşündüm. Ancak kararım geleceğim için çok büyük ve belirleyici bir hata oldu. Sürekli kilo alıp veren bedenlerdeki sarkmalar, çatlamalar, zihnimin, bilincimin sınırlarıyla sürekli oynamamdan ötürü beynimde oluştu. geri dönülmez bir noktadayım o günden birkaç ay sonra.
Sayfa 203
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.