Değerli yüzünüze
İlk kez bakan aptal gözlerim,
Aşkın hükmettiği acımasız yerde beni sizin olmakla suçlayıp,
Onun huzurunda bana
Köleniz olduğumu gösteren gözlerdi:
O yüzden iç çekişler ve üzüntü sardı benliğimi,
Yüreğimi korkunun kapladığını görerek.
Aceleyle, soluk soluğa bir yere sürüklediler beni:
Aşktan derin acılar çeken insanlarla karşılaştım orada.
Beni gördüklerinde hepsi acıyarak dedi ki:"onun kölesi oldun, artık bir şey bekleme ölümün dışında."