"Bir gün üzüntün geçince (çünkü zamanla geçmeyecek üzüntü yoktur) beni tanımış olduğuna sevineceksin. Hep dostum olarak kalacaksın."
.
.
.
Kitabın en sevdiğim cümlesi ile başlamak istedim. 
Küçük Prens 'i tanıyan, ancak şimdiye dek okumayı erteleyen biri olarak çok pişman olsam da, bazen bazı eserleri geç okumanın daha büyük mutluluk getirdiğine de inanıyorum. En azından benim için böyle.
Kendi küçücük gezegenine sığmayan, değerini çok sonra anladığı sevdiklerinden uzaklaşmayı göze alan Küçük Prens, başka gezegenlerde aradığı mutluluğu bulabildi mi? Hayır. Dostluğu, sadakati, küçük şeylerin önemini öğrendi, ancak mutluluğu bulamadı. Gerçeği anladığında ise, artık çok geç kalmıştı. En üzücü olanı ise, ona bu gerçekleri fark ettiren Tilki'yle yol ayrımı bence... Geçmişe takılı kalmak, anı mahvediyor! Onun yolculuğu bize ders olsun demekten başka yol yok sanırım...
Çocuklar için ideal bir kitap mı tartışılır, bence daha büyük yaşlarda okunsa daha faydalı olacak bir eser. Diğer yandan Atatürk hakkındaki tartışmalı durumu göz ardı ederek kitabı okudum ve hikâyeyi ona göre değerlendirdim. Okuyacaklara da aynı şekilde değerlendirmeyi öneririm. Keyifli okumalar!
Söylediğin gibi, seni tanışmış olduğuma sevindim Küçük Prens!
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.