Kitaba başlarken ilk sayfada yazarın hayatı yer alıyor. İlk hatırata başladığımdan son ana kadar yazarın o kısa hayatının tamamı anlatılmış. Yazarın kendini anlattığı bir mektubun derlemesi diyebilirim. Ama bu ben romanının içerisinde almamız gereken bir takım sorgulamalar da yer alıyor. Ben yazarın herkes gibi ruhunu kaybettiğini düşünüyorum. Kimse seni olduğun gibi kabul etmez bu nedenle soytarınla var olursun. Bu şekilde yabancılaşma başlar ve kaybolursun. Nedenlerden ziyade ne? Sorusunu da vurguluyor. Suç ne? Diye sorduğunda Dostoyevski’nin Suç ve Cezasına değinmesi ile zıtlığın Ceza olduğunu vurguluyor. Ancak her okuduğumuzda suçun ve cezanın Raskolnikov için ne ifade ettiğini her zaman farklı açılardan gözlemleriz. Bu nedenle zıt şeylerin yani karşıtlık içerisinde olanların birbirini tamamladığını görüyoruz. Aynı zamanda bu kitabın yazıldığı döneme baktığımızda ikinci Dünya Savaşı’dan sonra ki sürece tekabül eden bir süreci kapsıyor ve bu nedenle toplumsal bir bunalım söz konusu. Yazar bize toplumu,insanlığı, mutluluğu sorgulayarak yaşadığı dönemin sorunlarını da toplumun ne kadar mutsuz olduğunu göstermiş oluyor. Basitçe, insanların dediği gibi, “tüm dünya benim etrafımda dönüyor” diye mi düşünüyordum ? Yoksa tam tersi miydi? Çok mu korkaktım? Şahsen benim hiçbir fikrim yoktu.

İnsanlığımı YitirirkenOsamu Dazai · İthaki Yayınları · 202335,4bin okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayazhan