Elizabeth Tiyatrosu
Elizabeth tiyatrosunun çeşitli yönleri, Kral Lear için bağlam sağlar. İlk olarak, resmi setler minimum düzeydeydi. Sahne, oyun için gevşek bir çerçeve sağlayan birkaç nesneyle büyük ölçüde çıplak olacaktı. Sonuç olarak, Shakespeare'in karakterleri genellikle aksiyon sırasında etraflarında gördükleri hakkında yorum yaparlar. İlginç bir şekilde, bu, anlatıcı korolarının "boşlukları doldurmaya" ve sahneleri tanımlamaya yardımcı olduğu antik Yunan tiyatrosuna paraleldir.
Ayrıca tüm oyuncular erkekti. Kadın rolleri erkekler veya erkekler tarafından oynandı. Asla aynı anda sahnede olmadıkları için aynı oyuncunun Aptal ve Cordelia'yı oynamış olabileceği öne sürüldü.
Profesyonel Elizabeth dönemi tiyatroları farklı şirketler tarafından yönetiliyordu ve oyun yazarları bu şirketler için oyunlar yazarak geçimlerini sağlıyordu. Bu, genellikle modern eğlencede devam eden bir uygulama olan belirli oyuncular için yazdıkları anlamına geliyordu. Shakespeare, Londra'nın en büyük aktörü olarak kabul edilen Richard Burbage ile Lord Chamberlain'in Adamları'nın (daha sonra Kralın Adamları) bir parçası olacak kadar şanslıydı. Burbage, trajediyi özellikle iyi oynamasıyla tanınıyordu ve 
Hamlet, 
Othello, 
III. Richard, 
Macbeth ve 
Kral Lear'ı oynayan ilk aktördü. Adamlar yıllarca birlikte çalıştıkları ve Shakespeare, Burbage'ın güçlü yanlarını bildiği için, Lear'ın bölümü onu düşünerek yazılmış olabilir.
Elizabeth döneminin bir başka önemli yönü de kraliyet sarayıyla olan ilişkisiydi. Tüm tiyatro kumpanyaları kraliyet himayesi istiyordu ve Shakespeare'de bu vardı. I. James taç giydikten sonra şirketin adı King's Men olarak değiştirildi. Shakespeare ve ekibi, kral ve sarayı için sahne aldı -Kral Lear, 26 Aralık 1606'da kral için oynandı- ve Shakespeare'in bazı oyunları, doğrudan I.James hakkında yorum yapacak ve ona hitap edecek şekilde monarşi ve krallığa odaklanır.
Bu çalışmaların çoğunda krallık ve cinsiyet rolleri kavramları yer aldı. James, teoride monarşiyle derinden ve doğrudan ilgileniyordu ve krallık üzerine iki eser yazdı. James'in 1594 tarihli eseri Basilikon doron ("kraliyet hediyesi" anlamına gelir), en büyük oğluna bir mektup şeklinde yazılmıştır. Halka hitabı olan Özgür Monarşilerin Gerçek Yasası 1598'de yayınlandı. Daha sonraki bu eser, kraliyet mutlakıyetçiliğini ve kralların ilahi haklarını savunur. Hem Macbeth hem de Kral Lear, bir krala başkaldırıp bir krallığı yıkanların başına gelenleri gösteriyor ve her iki oyunda da oldukça karanlık kadın karakterler yer alıyor. Kral Lear'da Kent Kontu ve Edgar gibi erkek karakterlerin saflığı, Regan ve Goneril gibi kadın karakterlerin entrikalarıyla belirgin bir zıtlık içindedir.
Üretim Tarihi
King Lear artık Shakespeare'in belirleyici şaheserlerinden biri olarak kabul ediliyor, ancak karmaşık bir yapım geçmişi var. Duygusal uç noktalar ve hızdaki değişimler göz önüne alındığında, senaryoyu gerçekleştirmek zordur. 1681'de Nahum Tate, oyunun kabaca 150 yıl boyunca (1838'e kadar) oynanan birincil versiyonu haline gelen bir uyarlamasını yayınladı. Bu versiyonun çok daha geleneksel bir ahlakı var. Kötü karakterlerle birlikte ölmek yerine iyi karakterler yaşar ve ödüllendirilir. Cordelia ve Edgar sonunda sevgili olurlar ve Lear yaşlılığa kadar yaşar.
Ek olarak, 1810'dan 1820'ye kadar 10 yıllık bir süre vardı, King Lear hiç profesyonelce oynanmadı. O dönemde, hüküm süren kral III. George periyodik delilikten muzdaripti ve Lear çıldırdığı için oyun halka açık performans için uygun görülmedi.
·
49 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.