Demans
Gelirken bankaya uğrayıp deste halinde aldığım, elli liraya benzeyen beş liralıkları çıkarıyorum çantamdan
" Bu paralar yeni tedavüle çıkmış, baksana gıcır gıcır hiç kullanılmamışlar" diyerek avucuna bırakıyorum annemin.
Duymuyor beni çocuksu bir sevinçle evirip çeviriyor paraları. Üzerindeki rakamlar hiçbir şey ifade etmiyor onun için, ellilik ya da beşlik olmuş, umrunda değil. Yepyeni, gıcır gıcır paraları var ya, keyif onun keyfi...
Türkiye' nin ilk kurulan bankalarından birinde yıllarca kontrol amirliği yapmış eski bir bankacı için hazin bir tablo. Hesabını yapmak bir yana elinde tuttuğu paranın kaç lira olduğunu çıkaramıyor. Ama mutlu!
Unutmak yoluyla acıları duymamak mutluluksa eğer...
Sayfa 247 - Altın KitaplarKitabı okudu
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.