üç palahniuk kitabı okumuş ve (tahminimce) bu serüveni burada sonlandırmış biri olarak çıkarımlarım:
yazarın yaratıcılığı gerçekten şaşırtıcı.
yazım tarzı bazen eğlenceli bazen de her eserde aynı kalıbı (?) kullanmasından ötürü sıradanlaşıp sıkıcılaşabiliyor.
ana karakterleri rahatsız edici.
kitap bittiğinde "ee?" ve beğenme eşiğinde dönüp dolaşıyorsunuz lakin birinde kesin karar kılamıyorsunuz.
okuduğunuza pişman olmuyorsunuz ama okumasam ne olurdu acaba diye düşünmeden de edemiyorsunuz.
ha bir de "kıçına tüy taktın diye tavuk olmazsın." benzeri cümlelerin hoşunuza gittiğini fark ettiğiniz anda edebi bir şok yaşıyorsunuz.
