Toplum sadece yaşananı ayıplamayı bilir, ben bunun önlenmesine nasıl yardımcı olabilirim diye sormaz.
Sormaz çünkü farkındalığı yok sadece ayıplar yargılarlar kendi başlarına gelmediği icin konuşmak kolay olur ama başlarına gelince feryat figan ederler insanın acısı kendine zor derlerya tamda öyle birşey bu kitabı 2kere üst üste okudum ve bazen aklımı kaybetme belirtileri oldu aslında olmayan aklımı iyi okumaları 
Elçin hocam
Bu kitabı sıkça görüyorum. Biri çekiliş yaparsa bu kitabı almak isterim. Bu alıntıya katılıyorum. Ben merdümgiriz biriyim kendimi bildim bileli. Ama toplumda bu mesele öyle popülerleşti ki sanki biri birinin hayatını sorgulasa ödül verecekler. Konuyla alâkasız olacak. Geçenler de kız kardeşim bir yerden gelirken komşunun hanımına selam vermiş. Kadın selamı alacağına kardeşimin parmağında ki yüzüklere kafayı takmış. Kardeşim de kimse sulanmasın diye takıyor yüzük. Kadın evlenip evlenmediğini sormuş. Yav ablacığım sana ne. Senden bir şey mi saklıyoruz, sana rapor vermek zorunda mıyız?
Eğer kardeşiniz cevap verdiyse ki genelde bu cevap ister istemez açıklama niteliğinde oluyor karşı tarafın eylemi sönmüyor aksine daha fazlasını sorup söylemesi için cesaretlendiriyor sadece.
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.