XI. Ek
Ketlemeler, Semptomlar ve Kaygı
Bu değişikliklerin, analizde karşılaşılan her türlü direnmenin tam bir özetini sağladığı düşünülmemelidir. Konunun daha ayrıntılı incelenmesi, analistin üç yönden -egodan, idden ve süperegodan- gelen en az beş tür direnmeye karşı mücadele etmesi gerektiğini gösterir. Bunlardan, her birinin kendine ait farklı bir dinamik doğası bulunan üç tanesinin kaynağı egodur. Bu ego direnmelerinden ilki daha önce tartıştığımız bastırma direnmesidir; bu konuda eklenecek pek yeni bir şey yoktur. İkincisi aktarim direnmesidir; bu, ilkiyle aynı yapıdadır ve analiz ortamıyla veya analistin kendisiyle bir ilişki kurmayı ve böylece sadece hatırlanması gereken bir bastırmayı tekrar canlandırmayı başardığı için analizde farklı, ama çok daha net etkilere sahiptir. Üçüncü direnme, yine bir ego direnmesi olmasına rağmen, oldukça farklı bir yapıdadır. Bu, hastalıktan elde edilen kazançtan kaynaklanır ve semptomun egoda asimile edilmesine dayanır. [III. Bölüm sonlarına bakın.] Bu, kazanılan doyumlardan veya rahatlamadan vazgeçme isteksizliğini temsil eder. İd'den kaynaklanan dördüncü direnme, az önce gördüğümüz gibi "başından sonuna çalışmayı” gerektiren bir direnmedir. Süperegodan gelen beşincisi, her za man en güçsüzü olmasa da, en bulanık olan direnmedir. Suçluluk duygusundan veya cezalandırılma arzusundan kaynaklanıyor gibidir ve hastanın analiz yoluyla iyileşmesi de dahil olmak üzere başarıya yönelik her girişime karşı çıkar.
Sayfa 330-1Kitabı okudu
·
60 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.