Bu kitapta birbirinden “marjinal” ya da kendi şahsına münhasır dört ana karakter bekliyor okuru. Franz’la Sabina, Tomas’la Tereza arasındaki erotizmin baskın olduğu garip ilişki yumağı okuru, ister istemez kısır günündeki teyzelerin yanına ışınlıyor. Kendinizi onlar gibi söylenirken bulabiliyorsunuz. Ama Kundera’nın karakterleri sadece bu mu? Bu
Emel Keleş, yine döktürmüşsün. Anımsatman sayesinde, Bilmemek incelemeni de okudum ve derhal, okumak için listeme ekledim...Cümlelerinden de şu güzel ve doğru sonuca vardım; "Herkesin kültü kendine!.."
Ve benim hâlâ umudum var, Nobel göğüslemeden ölmemeli Kundera..
Sahiden, herkesin kültü, herkesin harikası kendine☺️. Kundera’ya Nobel’i çoktan verirlerdi, ama reddedeceğini o kadar kesin bir dille belirtti ki, vermiyorlar. Gönlümüzde Nobel’li🥇