Yolumuz çok kısa
Bu yolu arzular peşinde koşarak tüketmek yerine ahaste aheste yürüyerek tüketmek gerekmez mi? Koşarsak sona daha erken varacağız, güzeli göremeyip, doğruyu öğrenemeyecek, hayatın akışını kaçıracağız.
Oysa her yavaş ve sessiz adımda güzeli görüp daha çok şey öğreneceğiz, hayatın içinde var olduğumuzu fark edeceğiz ve en önemlisi yaşamış olacağız.
Koşmaktan vazgeçip yürümeyi öğrendiğimiz vakit özgür olduğumuzu da öğreneceğiz. Özgürlük; seçeneklerden sıyrılıp sadece sessizce yürümek olacak, o yada bu diyene bıyık altı gülüp sessizce yürümek, o mu? bu mu? sorusuna üçüncü bir seçenek sunabilmek ve Öğrene bilmek için yürümek.
Çünkü
Yürümek, Koşmaktan daha hızlıdır.
_____________________H_______K_
"… Amaçsız ve sakin bir yürümenin sırasında dünyadan bir şeyler beklemeyi bırakır bırakmaz dünya da kendini size verir, bırakır, teslim olur. Hiçbir şey beklemez olduğunuzda, her şey mevcudiyet için bir takviye, karşılıksız bir lütuf olarak sunulur.
__________FREDERİC GROS______