Gözümü açarkən yenə də başımın üzərində ulduzlar vardı, ancaq böyüklüyünə görə digərlərindən seçilən bir ulduz düz gözlərimin qarşısında parıldayırdı. Bu nurlu ulduz sanki mənə göz vurur və ayağa qalxıb yola düzəlməyimə işarə edirdi. Deyirdi ki, qarşında iki yol var - ya bu gecənin qaranlığına qarışıb yoxluğa məhkum olacaqsan, ya da mənim kimi zirvələrdə həyat eşqi ilə parıldayacaqsan. Mən bu ulduzun səsinə qulaq asdım və sönməyi deyil, onun kimi parlamağı seçdim...