eve dönünce, hep beraber pide yiyip ayran içeceğiz. Ferhat, konuşulanları işitmeye, az da olsa takip etmeye başlayacak. biri pidenin güzel olduğunu söyleyecek. diğeri tuz isteyecek. balkona yuva yapan güvercinlerden söz edecekler. sonra birden, sıralı ölüm, diyecek birileri. biz o kadar yaşayabilecek miyiz bakalım, diye soracaklar. kalp krizi yine en iyisi, çekmeden çektirmeden gitti ne güzel, diyecekler. kendi yakınlarının ölümlerini anlatacaklar. ölüm, konuşulabilen, sözcüklere dökülebilen bir şey olacak. ölümün üzeri beton kapaklar ve topraktan sonra bir de konuşmalarla ve ezberlerle kapatılacak. oysa Ferhat babasıyla ilgili hiçbir şeyin üstü kapatılmasın isteyecek, açık kalsın. zihninin kuş sürüleri havalansın, öfkeye ve acıya doğru alabildiğine uçsun.
Sayfa 97Kitabı okudu
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.