Öne Çıkan Yorum
Çok güzel bir yazı elinize sağlık. Küçük yaşlarda aldığım okuduğum kitapları birilerine hediye edince salak muamelesi görüyordum hatta bir kitabı mı isteyen herkese vermiştim okunmaktan yıpranmıştı o halde bile birine hediye ettim şimdi hangi şehirde bilmiyorum. Birileri okudukça mutlu olurdum sen oku yeter ki ben veririm derdim okul kütüphanesine ulaşamayan insanlara da kütüphaneden kitap alır götürürdüm. O yaşlarda biri için harika işler aslında hani sınırlı sayıda kitap almana izin verirler beni tanıdıkları için on beş kitap birden alır giderdim. Hocalarım beni gördüğü yerde kitap tavsiye ederdi bir öğrenciye bundan daha kıymetli hangi an olabilir öğretmen bir kitap okuyor aklına ben geliyorum sonra beni görünce bu yazarı okumalısın şu kitabı seversin diyorlar çok mutlu olurdum. Kitaplarımı verdiğimi gören bir arkadaşım çok şaşırmıştı ben kitaplarımı asla bir başkasına vermem derdi sizin yazdığınız gibi anlattım ona da kitap hediye ettim ve o bakış açısını yıktım kendi kitaplarını bana getirdiği gün çocuklar gibi sevinmiştim çünkü bir başkası kitap paylaşmanın sevincini yaşamıştı ve bana hak verdi. Öyle bağışlayacak kütüphanem falan yok tabii her aldığımı zaten vermiştim. sonradan minik bir kütüphanem oldu elimde kalanlar ve hediye olanlarla ama insanların tavır ve davranışları gösterdi ki sanki ben yanlışım ben salakça davranıyorum insan parasını kitaplara harcayıp sonra kitapları saçar mı etrafa hiç işte aklı yok ki…
Şimdi kimseye kitap hediye etmek istemiyorum o paylaşımlar büyük büyük kütüphaneleri görünce üzülüyorum benim de bu kadar kitabım olur muydu sahi vermesem kaç kitabım olurdu? O sevdiğim kitabı da verdim değil mi hatta imzalıydı ve benzeri düşünceler geçiyor aklımdan bir yandan da insanların bu kadar çok kitabı var be kitaplara ulaşamayan insanları neden düşünmüyorlar diyorum hani o yaşlarımda birisi bana kütüphanesinden biraz kitap hediye etse oturup ağlardım sevincimden. Hala benim gibi insanlar var bir yerlerde ve İnsanlar birbirinden o kadar uzak ki kimse kimsenin umurunda değil. Daha çok şey yazardım, yazınızı okudukça duygulandım kitabı henüz okumadım ama okursam ağlamakta ilerleyemem gibi geliyor.
Öncelikle çok içten ve samimi duygularınızı paylaştığınız için çok teşekkür ederim🙏 Anılarınız kitabın kahramanı olan Mustafa Gözelgöz ün hayatına çok benziyor. Hele sonlara doğru aşırı bir şekilde etkileneceğizi görür gibiyim. Evet belki gözyaşlarınızı tutamayacaksınız ama size moral verecek dayanak noktalarını da bulacağınıza eminim. 😊 Güzel bir zamanda keyifle okumanız dileğiyle😊🙏🌼☘️
4 sonraki yanıtı göster
Evdeki kütüphane fikrine katılmıyorum. Tekrar okumasam da tekrar elime alıp en azından altını çizdiğim cümlelere tekrar bakmayı seviyorum. Eee tabi bir de çocuklarıma miras bırakma fikrim var. Bazılarının içine not yazıyorum. Okuyana sürpriz, 😇😇
Saygı duyuyorum.. yorumlarda senin gibi düşünen arkadaşlara cevap vermiştim🙈😁
2 sonraki yanıtı göster
Kütüphanem en büyük hazinem. Düşüncenin önünde saygıyla eğiliyorum, ne mutlu. Ben bu konuda çok egoist ve bencilim maalesef. Kitaplarım benim için sahip olduğum en değerli “mücevherlerim” kelime bulamadım bir an “pardon ne derler” :) şaka bi tarafa, yeri geliyor not tutuyorum, altını çiziyorum cümlelerin, bazen yorumluyorum, yani biraz bana özel, mahremiyetim gibi aslında, bilmem anlata bildim mi, başkası görsün istemem yani. Her şeyden önemlisi ileride evladıma bırakacağım en büyük miras. Paylaşmak elbette çok güzel ama işte ben böyleyim yapacak birşey yok 🤷🏻♀️ ileride fikrim değişir mi bilmiyorum? Zor gibi sanki🤔
İnceleme güzel olmuş kaleminize sağlık 🌸 yalnız sizin incelemeyi okuyana kadar daha farklı düşünüyordum evime kocaman bir kütüphane yapmak gibi sizin tabirinizle henüz ergen olduğum İçin 😁 bu gibi duyguların olması normal diye düşünüyorum.. egoyu şimdilik tatmin edelim bakalım :)
Ergen değil ama "ergen gibi". Tabi efenim "yeni gelin" akımına uygun harika kitaplıklar var. Evi düzmeye başlarken haber edin. Damada güzelce fatura edelim. Malum evlendikten sonra o tür masraflara pek gelmezler😁😁
3 sonraki yanıtı göster
Mustafa iki kez okunmaya laik olmayan kitap bi kez okunmaya da laik degil bence ✌
Keşke her kitabın üzerinde yazılsaydı değil mi? Bir kez okunur iki kez okunur diye😊
İşte o bir sefer okunan kitaplar kitaplıkta durmaması lazım 😊
3 sonraki yanıtı göster
Tokat gibi bir inceleme olmuş, uff oldu egom 🥺 Şahsen birkaç ay öncesine kadar duvarlarda plaklar ve kitaplardan (300 kadar) bir odayı kendime yaşam alanı yapmıştım yıllardır. Azizim, aynı şeyleri ben de birkaç aydır düşünüyormuşum ki okuduklarımı -şiir kitapları hariç- koliledim. Bir şekilde birilerine, bir yerlere ulaştırmayı düşünüyordum ki bu incelemeye denk gelmem şahane oldu..
Kitapların ruhları vardır; içinde geçen olaylar, kahramanlar, mekanlar biz o sayfaları karıştırdıkça yaşamaya devam ederler. Ta ki bir kütüphaneye kaldırıncaya dek. İşte orası bu ruhlar için mezarlıktan öte bir yer değildir..
Yine de aksi bir düşünceye, tavıra kitaplarını bir kütüphane oluşturup sergileyenlere de saygı duymakla birlikte; ölüler asla konuşmazlar, bilin istedim..
Güzel bir tesadüf olmuş😊 Durumu çok güzel ifade ettiğiniz için teşekkür ederim.🙏
"Ölülerle asla konuşulmaz" ben mezarlıktaki kitaplar için düşündüm harika bir ifade tam yerinde olmuş.👏
Teşekkür ederim 🙏😊
1 sonraki yanıtı göster
Hocam aslında insanın tecrübeler bütünü olduğunu düşünürsek benim fikrimce bazı kitaplar yıllar geçtikten sonra tekrar okunulmalıdır. Nedenine gelecek olursak, insan yıllar geçtikçe farklı bakış açıları kazanıyor bu yüzden okuduğu bir kitabı başka şekillerde yorumlayabiliyor tabi bu benim fikrim. Her kitap için olmasa bile bazı kitaplar tekrar okunmalıdır.
Tabi ki öyle. Söylediğinizden pek farklı düşünmüyorum. Dediğim gibi şuan bile 100 ün üzerinde kitap duruyor ben de.. 😊
Yazınızı okurken düşündüm bir an 'ben gerçekten hayalimdeki kitaplığı sırf kitaplık oluşturmak için mi istiyorum?' diye. Öyle değilmiş neyseki rahatladım 😄 Aldığım her kitap yeni çevre edineceğim bir ortam gibi ve o ortam bana özel olmasını istediğim için altını çizerek okurum. Bazende notlar alıyorum üzerinde. O nedenle başkasının okuduğu bir kitabı böylece kullanamıyorum. Eskiden hep kütüphaneden alır okurdum. Bir de belli tarihte teslim etme şartı olduğu için kısa sürede bitirip çok kitap okumama vesile olurdu 😊 Ancak kitaplarla muhabbetim artık daha farklı olduğu için yapamıyorum bunu. Maalesef ekonominin etkisinin kitaplara yansıması beni çok üzüyor. Bunun dışında herkesin yaşadığı yerde büyük kütüphane imkanları olmayabiliyor. Her kitabı her kütüphanede bulamayabiliyoruz. Düşünceniz çok değerli ve saygıda duyuyorum. Asıl önemli olan dizilmiş kitapların ne kadarını içimize işlediğimizde 😊
Saygı duyuyorum. İtiraz ettiğiniz konular aslında müşterek olduğumuz konulardı:) Neyse...
Bu yorum görüntülenemiyor
İkinci bir kez daha dönüp bakılmayacak kitapların süs gibi orada durmasından ben de rahatsız oluyorum. Kısa bir süre önce kütüphaneden kitap okuma zevkiyle tanıştım ve müthiş bir şeymiş 😍 kitaplarımızı bağışlayalım🌸
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.