Bir ebeveynin çocuk ruhu üzerindeki kaçınılmaz etkisini gözler önüne seren bir eser. Ben her ne kadar Hermann Kafka gibi çocuğuna karşı acımasız bir babaya sahip olmasam da, Franz Kafka'yı ve o psikolojiyi çok derinden hissettim. Ne yazık ki bu şekilde yetiştirilen ve bu yetiştirilme tarzından ötürü yetersizlik hissi, öz güvensizlik, bağlanma korkusu gibi pek çok sorunla baş etmeye çalışan birçok insan var. Eseri henüz bitirdim ve hemen bir inceleme yazmak istedim ancak eseri sindirmeye ihtiyacım var sanırım. Bir süre oturup "Acaba ben ebeveyn olursam çocuğumun böyle şeyler yaşamasına bilinçsizce sebep olur muyum?" diye düşünmeliyim. Biraz tuhaf bir inceleme oldu ama eserin üzerimde bıraktığı derin etkiye verelim onu da :) Eseri okumayı düşünenlere iyi okumalar diliyorum.