··
2.197 görüntüleme
Bir kitabı incelemeye nerden başlanır az çok biliyorum. Ama sizi okuyan ve anlayan bir yazıya cevap vermeye nasıl başlanır bilmiyorum.
"Ben buna yenilme cesareti diyorum, insan başarmaktan daha çok başaramamaya cesaret etmeli..." demişsiniz ya Eylül hocam. Belki de o kadar sayfada anlatmaya çalıştığım buydu. Adını koyamamışım sadece.
Kapağı çizen Ayşe Ural’a kitabın ruhunu sadelikle kapağa taşıdığı için teşekkür etmiştim. Size de öykü dünyamı anlayıp aktardığınız için teşekkür ediyorum.
Dünyanın en iyi öyküsünü yazma iddiasında değilim. Bir şiirde diyor ya," bizim de yaşadığımız hayattır kardeşim, "diye. Bu hayattan ne anladıysam veya anladığımı sandıysam onları öyküleştirmeye çalıştım.
Anladıysam demişsek, sözün gelişi, aslında bir şey anladığımız yok hayattan. Cevaba başladığım paragrafta bilmek ve bilmemek geçiyor ya ard arda. Teşekkür babında bir sır vereyim size Eylül hocam. İlk öyküde bilmek kelimesi fazla geçer, son öyküde bilmemek...
Tek bildiğim bu...
Hemen dönüp bakıyorum hocam :) Karşımda bütünlüğe erişmiş bir metin buldum.👌 Özellikle Bülent Parlak'ın alıntısı beni çok duygulandırdı. Elimden bırakamadım, uzun zaman olmuş sabahı bulmayalı.
İddiasız yaşamlar, gerçeğe daha yakın, bu yüzden işlem görmemiş cümleler tanıdık geliyor bize.
İlkler başkadır ama, ikinci kitaplar için güç verir insana, ardınızdan gelenlere, yürünebilir yollar açabilmeniz temennisiyle...
2 sonraki yanıtı göster
Şahsına münhasır ifadeler (yenilme cesareti), mitoloji, taş plaklar, rüyalar ve elbette ki Jung.. Gözler kapalı, Eylül Türk kalemi! :)
Sözcüklerinin, her defasında yazarın derinlerinde psişik kıvılcımlar çaktırdığına yemin edebilirim ama ispat edemem adaşım. Bu defa sayın 
Resul Bulama 'nın tasdikiyle ispat da edebilirim. Zira sözcüklerinin, ruhuyla temasa geçtiğinden hiç şüphem yok. :)
Kalemine sağlık. Yazarın yeni eserlerinde bir araya gelmek temennisiyle..
1 önceki yanıtı göster
:)) Gözler kapalı, bizim kitabımızdı zaten adaşım👌
Sen öyle diyorsan tamamdır ama babamı çağırman da mümkün terapiye😂 (Bu kısım okuduktan sonra zihninde aydınlanacak)
Amin Sümeyram, daha nice eserlerde buluşmak üzere🌹
2 sonraki yanıtı göster
Ben mesela, "zebercet"in bir taş olduğunu bilmiyordum. Kitabı okumadan bir tohum daha atıldı:))
Bazı incelemeler ne kadar kıymetli...Kitabın pencerelerini açıyor ışıktan faydalanalım diye sanki. Elleriniz, kollarınız ağrımasın Eylül Hanım🌼
Vaktiyle elmastan daha kıymetli bir taşmış zebercet Gönül hocam, namı diğer peridot, karanlık yerlerden geçerken korku duymamak, zarar görmemek için takılırmış :)
Sizin de yüreğiniz keder görmesin, vaktinize bereket 🌿🌹
İncelemeni okuyunca, sırtımda taşıdığım, eteğimde topladığım, içime attığım, kursağımda bıraktığım ne çok taş varmış gördüm. Kelimelerini, cümlelerini tekrar tekrar okuyunca hissettim ki Eylül Türk, asıl anlamam gereken yazarın mesajı bize taşımayın, yük etmeyin, ortaya da dökmeyin, atın suya tüm taşlarınızı diyor.
Emeğine, yüreğine sağlık 💜🍀
1 sonraki yanıtı göster
Resul abinin bu ilk göz ağrısı için nasıl çalıştığını az çok görüyorduk uzaktan. Şimdi bu emeğin sayfalara döküldüğünü okumak büyük keyif gerçekten. İncelemeni bekliyordum keşke daha uzun yazsaymış diyeceğimiz bir okuma olucak anlaşılan 🙂
Eylül hanım daha önce de çok değerli incelemelerinizi okumuştuk. Yani sürpriz olmaması gerekiyor aslında. Ama her defasında şaşırmaya ve hayran olmaya devam ediyoruz. Ne kadar duru bir zihin... Cümleleriniz ağaçtaki portakallar gibi, tek bakışta her biri belli ediyor yerini. Bize tek tek toplaması kalıyor... Resul hocanın lezzetli yemeğinin üzerine, şekeri şerbeti tam kıvamında bir tatlı yemiş gibi olduk... Emeklerinize sağlık...
4 önceki yanıtı göster
Estağfurullah, bilakis tebessüm oldu zarif cümleleriniz, ayrı ayrı teşekkür ederim, kendinizde varolanı ne güzel görmüşsünüz :)
Kafamda oluşturduğum öykü-hikaye-roman kavramlarını tek bir hamleyle- Domino taşları gibi- yerle bir eden eserler okuyorum son yıllarda... (Eserde bu ifadenin geçtiği cümleleri hatırlatmak isterim) Bir insanın yüzündeki kırışıklıkları bununla ifade edebilmek, "birine dokununca diğerleri de yıkılacak" ifadesini geliştirebilmek, başka bakabilmek, beni hayrete düşürüyor doğrusu. Son zamanlarda atölye çalışmalarına katılan arkadaşlarım var ve her hafta derste okudukları öyküler üzerine konuşma fırsatı buluyorum, o kadar keyifli ki, aslında kurgu dediğimiz şey, felsefenin poetikası değil mi? :)
4 sonraki yanıtı göster
Beklemesini bilenleri, umudu defalarca yoğuranları, içimize taş gibi oturanları, taşa sarıp savurduklarımızı ve daha nice işaret edileni çekip almışsın sayfalardan. Zaten öykünün can alıcı noktası bu değil mi? 'Gösterme.' Ne gördüğünü herkes kendi kelimelerine tutturup aktaracak. Güzel okuyan, okuduğunu güzel yorumlayan güzel dostlar kazandım burada. Çağımızın sığ ortamında bu gerçek bir hazine. Ellerine sağlık Eylül'üm. Sevgili yazarımızı ortak noktalaradan anladığımıza ayrıca sevindim.
Bana öykü okumayı sevdiren, kısacık bir kurguyla, yüzlerce sayfalık eserleri okumanın lezzetini aldığım, yazarlığın bir yaşam biçimi, bir işçilik, bir duruş meselesi olduğunu bir kez daha anladığım dostlarım🌹🌿 Hazineler sizlersiniz, maşallah...
Emekleriniz her daim vefa bulsun Neşem🤗
Kitabı bitirmeden incelemeleri okumak istemedim. İyi ki de öyle yapmışım. Kapağı kapattıktan sonra gelen o sükutun varlığı, çayın demlenmesi gibi. Kitabı değerlendirmede, şimdiye kadar okuduklarının etkisi öyle güzel görünüyor ki... Çok sevdim. Kalemine sağlık. ☺️
Bir taşın, dev dalgalara, yüzyıllarca gösterdiği hoşgörüye susarak eşlik etmek... Kimbilir sana neler neler söylemiştir... 👌
Gönlüne sağlık :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.