Mehmet Emin Alperen Kılıç yorumladı.
Uzun zaman oldu buraya göz atmıyorum. Bu platformu ilk keşfettiğimde, gecenin bir vakti ve hastanenin servisinde annemin başında bekliyordum. O günden bugüne üç yıl geçti.. O geceden itibaren burası hep hayatımdaydı. Vakitli vakitsiz alıntı ileti paylaşmam bazı okur arkadaşlarımı şaşırtırdı.. uyumuyor musun? Çalışmıyor musun? vs sorular... tek bir uğraşım vardı. Annem. Geçmeyecek sağlık sorunlarıyla boğuşurken tek gayem onun rahat ve olabildiğince acısız bu evreleri atlatmasıydı... şimdiyse onu kaybettim. Her gün ilaçlarını kontrol edemeyeceğim artık, içtiği su miktarını, benden habersiz yemeğine tuz, çayına şeker atıp atmadığını, odasının steril olup olmadığını, kıyafetlerini, muayeneleri için randevu kovalayamayacağım. Bir boşlukta öylece savruluyorum. Seni kaybettiğim için içim yanıyor anne... peki şimdi beni kim teselli edecek? Şimdi ben ne yapacağım?
·
1.216 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
hepimiz birilerini kaybettik bu hayatta ne yazıkki hayatın döngüsü bu şekilde ilerliyor... yani kaybetmeye devam edeceğiz.. onlardan geriye kalanlar ise acı tatlı anılar... anısını daima yaşatmak en doğru olandır... Ki hiç şüphesiz yapıyoruz yapmaya devam edeceğiz... ışıklar yoldaşı devri-daim olsun...!!! yeni bir hayatta buluşuruz inancım bu yönde... başınız sağolsun geride kalanlara uzun ömür ve sabır diliyorum...
Başınız sağolsun, sabır ve metanet dilerim
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.