Ey kendüyi bende addeden şâh
Yûsuf'dur olan fütâde-î çâh
Hun sanma görüb elinde hınnâ
Bî behredir aşkdan Züleyhâ
Ey gül deme pâre pâre hûnum
Zannetme ki bülbül-î zebûnum
**********
Ey kendisini kul sayan pâdişâh,
Kuyuya düşen Yûsuf'tur.
Elimi kınalı görüp de kan sanma;
Züleyhâ'nın aşktan haberi yok düşüncesine sapma.
Ey gül, parça parça, pıhtı pıhtı kan kesildim deme;
Beni de güçsüz bir bülbül sanma.
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.