Artık haz ve elemi birbirinden ayırmaz olmuştum, biri ötekinin aynıydı bunların;ikisi de acı veriyor,ikisi de hazlara boğuyordu insanı.Yüreğimde ister hüzün ister neşe olsun, varlığımdaki güç bunların üstünde dinginlik içinde duruyor,durumu izliyor, aydınlık ve karanlığın birbirinden ayrılmaz kardeşler olduğunu görüyordu.Üzüntü ve huzur aynı büyük müziğin ölçüleri, güçleri ve parçalarıydı.
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.