Acıyı sevmenin, kendine acımanın, başkasını da ancak yaralı ve çaresizken sevebilmenin, sürekli hakkı yenmişlik duygusunun yer aldığı mazoşist dünyanın malzemesi, ister aşk için kullanılsın, ister devrim için, gerici bir duyarlığa tekabül etmektedir. Bunun savunulacak bir yeri yoktur.
Sayfa 222Kitabı okudu
·
64 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.