Ahmet Şerif İzgören
İlk kitabı okuduğumda çok küçük bir çocuktum. 24 yaşıma geldiğimde bir de baktım ikinci kitap çıkmış. Önce ilk kitabı tekrar okudum, yeri ben de çok ayrıdır... Şimdi ise ikinci kitabı bitirdim. Okurken yaşama dair farkındalıklarla doluyorsunuz. Farkındalık iyidir ancak sahip olmak ve bu farkındalığı taşımak kolay değildir insan için. Bu güzel yolculuk için yazara teşekkür ederim. İlk kitabın sonuna geldiğimde olduğu gibi bu kitabın sonunda da sevgi gözyaşları ve farkındalığın vermiş olduğu bir ağırlıkla düşüncelere dalıyorum. Sonuç olarak diyorum ki hala hayattayım, değerliyim. Sorunların çözümü bu cümlede..
