Kitap Foucault’un ömrünün yetmeyeceği bir projenin takdimini içeriyor.
Bu proje, bir asır önce yaşamış, haklarında pek bir şey bilinmeyen ancak kıyıda köşede kalmış bazı belgeler sayesinde hatırlanan sıradan ancak tuhaf insanlar hakkında.
Emre Koyuncunun yazdığı ön sözdeki bir paragraf projeyi daha net açıklıyor; “Foucault metnin daha başlarında temel ilkelerini listelerken asıl yapmak isteğinin, kötü bile olsa belli bir şöhreti yakalamayı bilmiş “sahte” rezillerin bilindik efsanesini anlatmak değil, çok daha silik hakkında çok daha az şey bilinen karakterlerin onları unutturmuş, sönükleştirmiş iktidar mekanizmalarından intikam alma fırsatı bulacakları şekilde arzı endam etmelerini sağlamak, onları efsaneleştirmek olduğunu anlarız.”