·
Puan vermedi
Quasimodo
Hasan Ali Yücel Klasikleri’nden de olan Notre Dame’ın Kamburu, eminim hepimizin bir yerlerde kendisiyle olmasa bile adıyla karşılaştığımız bir kitap. Klasik olarak kabul edilmesini son damlasına kadar hak eden bu kitap hakkında yalnızca bir sıkıntı var, ona da ilerleyen kısımlarda değinmek isterim.
Victor Hugo, eşsiz betimleme yeteneğini hünerli bir biçimde konuşturduğu bu kitapta hakikaten takdire şayan bir iş çıkarmış. Şöyle ki kendisinin bile tanık olmadığı bir devrin Paris’ini anlatırken inanılmaz detaylı ve özenli bir anlatım yaparak ağızları açık bırakmıştır. Yer yer bunaltacak kadar yoğunlaşsa da bu betimlemeler kitabın ikinci yarısında gece vakti Esmeralda’yı kurtarmak için dilencilerle koştururken nemli kaldırım taşlarına kadar her şeyi hissedebiliyoruz.
Romanın bazı yerleri tahmin edilebilir olsa da bu kesinlikle konunun özgünlüğüne ve sondaki o bitişe gölge düşürmedi, en azından benim açımdan. Çünkü küçüklükten beri kötü huyumdur, genellikle kitap okurken dayanamayıp sonunu okurum ve bu sefer olayların nasıl o yöne kaydığına hayret edip daha bir merakla kitaba devam ederim. Ancak bu sefer kitabın sonunu okumadığıma müteşekkirim çünkü o son 100 sayfa sanki elimi kolumu bağladı ve bitirene kadar yerimden kalkmadım.
Sıkıntılı olan husus ise Müslümanlığın kitapta bazı yerlerde vahşet unsuru olarak geçmesi. Esmeralda’nın kaçırılma kısmında bizlerden bebek yiyen Müslümanlar diye bahsedildiğini görmem çok kalp ve onur kırıcıydı. Çok saçma ve trajikomik bir itham. Neyse ki güneş balçıkla sıvanmaz deyip devam edelim.
Victor Hugo’nun bu kitapta kullandığı bir diğer edebi ustalığı ise aynı anda bir sürü hikâyeyi arka planda yürütüp ardından bunların hepsini bir karakter üzerinde toplayabilmesi. Bu tıpkı enerji elde etmek için kullanılan bir Güneş çanağının çalışma prensibini anımsatıyor. Onlarca ışın tek bir odak noktasında birleşiyor: Quasimodo, namı diğer Notre Dame’ın Kamburu.
Kitabın güzel yanlarından biri de okuyucunun hafızasına sık sık atıfta bulunulması. Bahsettiğimiz gibi, hatırlıyorsanız, eminim anlamışsınızdır gibi sözcüklerle Hugo okuyucunun kendisini sınamasına da imkân vermiştir.
Uzun lafın kısası ben bu kitabı tıpkı benden neredeyse 100 yıl önce Hasan Ali Yücel’in yaptığı gibi hepinize öneriyorum. Zira okunan hiçbir şey boşa gitmez. 
Victor Hugo 
Notre Dame'ın Kamburu
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.