Bu zulümleri ve işkenceleri Kürt ayaklanmalarından sonra yapılan göstermelik yargılamalarda da görmek mümkündür. Kürdistan’da görev yapan İstiklal Mahkemelerinin veya Örfi İdare Mahkemelerinin savcıları, önce dedesinin ve babasının gözleri önünde ve onları en derin acılara gark ederek torunu astırıyordu. Ondan sonra yine dedenin gözleri önünde, tarif edilemez acıları ve kederleri içinde oğlunu astırıyordu. Son olarak da ayakta duracak mecali bile kalmamış dedeyi astırıyordu... Bütün bunlar da Kürt ahaliye seyrettiriliyordu. Kalabalık Kürt gruplarının bu vahşeti seyretmeleri zorunlu tutuluyordu. 1920’li ve 1930'lu yıllardan günümüze kadar neler değişti? Aslında devlet teröründe çok daha büyük bir yaygınlaşma oldu. Devlet terörünün kapsamı genişledi, daha öldürücü, daha yıkıcı, daha onur kırıcı oldu...
·
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.