Kapağına bakarak tıpkı benim gibi "Bu nasıl bilimkurgu olabilir?" dediğinizi duyar gibiyim... Ve son cümlesini de okuyup kapağını kapatırken "İşte unutamayacağım bir bilimkurgu romanı." diyeceğinizden emin olduğum gibi. Bilimkurguyu, din çerçevesi üzerinden ele almayı başarmış etkileyici bir kurgu. Rakhat gezegeni üzerinden insanlığa eleştirisi öylesine güçlü ki, okuyucusunu fazlasıyla düşünmeye zorluyor. Ve güzel bir haber daha... Devam kitabı varmış: "Tanrının Çocukları" :) "Orası geri kalmış, kilisenin her şeye karıştığı, diktatör ruhlu ve cinsel olarak bastırılmış rahiplerin normal insanların yatak odalarına burunlarını soktukları bir Üçüncü Dünya ülkesiydi." "Biliyor musun? İnsanın iyi ve dürüst olma sebebinin sadece Tanrı inancı olduğu fikri beni gerçekten rahatsız ediyor. Yaptığımı, ödüllendirilme isteği ve cezalandırılma korkusu olmadan yapıyorum. İyi davranmak için rüşvete ya da korkuya ihtiyacım yok." "Evrenin ölçeği göz önüne alındığında, yaradılışın tek amacının insan olamayacağı belliydi." "Uykumuzda, unutmayan acı damla damla yüreğimize düşer, ta ki, irademize rağmen, Tanrı'nın acımasız inayetiyle umutsuzluğumuza bilgelik gelene kadar."

SerçeMary Doria Russell · Metis Yayıncılık · 2003242 okunma

·

53 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

BAŞBİLEN KÜTÜPHANESİ