Neyzen sokakta çökmüş yere.
Yalın ayak...
Bir çocuk yaklaşmış yanına:
-Boyayalım mı?
Neyzen acımış.
-İskarpinim yok, yüzümü boya demiş.
Cebindeki üç kuruşunu da çocuğa vermiş.
Ahmed Rasim geçiyormuş oradan.
Neyzen’i görünce,
-Bu ne ? Othello’yu mu oynadın? diye sormuş.
Neyzen’in cevabı düşündürücü olmuş.
-Merhamet bazen insanın yüzünü kara çıkartır üstad!
Ahmed Rasim, Neyzen Tevfik'i
evine götürmüş, yüzünü yıkayıp, temizlemiş.
Neyzen aynada kendine bakmış.
"Üstad "demiş. "Allahımıza şükürler olsun ki böyle bir yüz karam oldu. Ya merhametsizlerin yüz karası-çıkmaz boyalılar?"