"...her geçen gün biraz daha eksiliyorum kendimden, sadece onu biliyorum. Eksilen her parçamın yerine başka parçalar ikame ediyorum, etmeye çalışıyorum ancak olmuyor, neydi o mitolojik geminin adı, onun gibi hissediyorum kendimi, kötü bir suret, kuru bir kabuk gibi... Her gece yatarken, yarın diyorum yarın daha da kötü olacak, öyle zor ki yarını umutsuzluğa teslim etmek...Düşündükçe ruhum zedeleniyor, içim sıkılıyor. Olur da ölmeden, yeterli sayıda yarını görebilirsem eğer, muhtemelen benden geriye muhallebi kıvamına gelmiş bir kâse beyinden başka hiçbir şey kalmayacak."
·
822 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.