Halbuki ben bu kadar hakikatsever olmak istemiyordum . Hiçbir hakikatin beni ondan uzaklastirmasina tahammül edemeyeceğimi anlıyordum . Ruhlarımız için en lüzumlu , en kıymetli olan şeyleri birbirimizde bulduktan sonra diğer teferruati görmemezlikten gelmek , daha doğrusu büyük bir hakikat için küçük hakikatleri feda etmek , daha insanca ve daha insaflı olmaz mıydı ?
