Ben Ölürken Hiç Kimse 'Hoşçakal' Demedi!
Bazı zamanlar, gece, hüzün, yalnızlık ve şarkı sözlerine bahis yatıran karanlık gibi ölüm ardım sıra beni takip ediyor.
Kaçak bir yolcuyum dudaklarında, ha konuştun, ha konuşacaksın açığa çıkacağım laf arasında diye ödüm kopuyor.
Kimi zaman ay yukarıda, akasyalar dışarıda sicim gibi bir yağmur yağıyor sonra, şüphesiz sırılsıklam göğün boşluklarında aşk ıslanıyor.
Ansızın varlığın cennet, yokluğun kül, duman, külfet, karabasan gibi boğazıma sarılıyor.
Ağır bir hastalık gibi h'içi'me saklanmana gerek yok artık küskün ve yağmalanmış göz bebeklerimde bana elveda deyişin bir portre misali asılı duruyor.
··
2 artı 1'leme
·272 görüntüleme
Eğilip öpüyorum ciddiye alındığım kara parçasını.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.