"Buyurucu, sarsılmaz iradeli Cengiz Han, davul gürlemeleriyle kapalı kapıları açıyor, uyuklayanların bilincine giriyor, onları, her şeyi unutturarak kendi iradesine bağlıyordu. İnsanlar uykudayken onun iradesi dışına çıkıyorlardı. Uyku, yararsız, zararlı, tehlikeli bir zaman ve bir yer idi. Uyanır uyanmaz onları o bağımsızlıktan çıkarmalı, çekip almalı, gerçekle, yani kayıtsız şartsız itiaat altında oldukları gerçeğiyle yüzyüze getirmeli, görevlerini yapmaları için harekete geçirmeliydi."
Sayfa 44 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.